Λέξεις, οι μέρες που κυλάνε γρήγορα, οι εβδομάδες, οι μήνες, τα χρόνια, οι άνθρωποι. Και άλλες λέξεις, και συναισθήματα που κρύβονται καλά από πίσω...
Εμείς οι άνθρωποι συνήθως επιλέγουμε να κρύβουμε αυτά που νιώθουμε. Και τα καταφέρνουμε σε αυτό καλά. Και πια δεν νιώθουμε.. Και φοβόμαστε να πούμε κάτι μα δεν φοβόμαστε τις πράξεις μας ποτέ.
«Δήθεν», άνθρωποι σεμνότυφοι, προσέχουνε καλά τα λόγια τους, τι θα ειπωθεί. Προσεγμένες κινήσεις και όλα στημένα..
Προσέχουμε τις λέξεις μας, να μην πληγώσουμε, να μην προσβάλουμε. Μα πιο πολύ να μην πληγωθούμε οι ίδιοι, να μην μας προσβάλουν..
Και εισαγωγικά, γιατί δεν εννοούμε ακριβώς αυτό που λέμε..
Οι λέξεις δεν είναι ξεκάθαρες.
Ποτέ δεν ήταν.
Ποτέ δεν θα'ναι..
Πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό. Και κανείς δεν μπορεί να μας σώσει. Και όταν κλείνουμε το στόμα είμαστε πια ασφαλείς.
Είμαι η Δέσποινα! Μου αρέσει να γράφω, ζω και μοιράζομαι στιγμές.
Το blog «Επί Σκέψεις» δημιουργήθηκε για να καλύψει τη μεγαλύτερή μου ανάγκη, να εξωτερικεύσω συναισθήματα που πνίγονται μεταξύ τους, κρυμμένα καλά εκεί που ο άνθρωπος διαλέγει να ξεχνάει. Με λέξεις που ο καθένας θα μπορούσε να μεταφράσει διαφορετικά, πλέκω το νόημα πίσω από κάθε κίνηση, κάθε βλέμμα, κάθε ανάσα. Γιατί τελικά στη ζωή σημασία έχει να γνωρίζεις, να ακούς και να μαθαίνεις, να δέχεσαι και πάνω απ’ όλα να εκφράζεσαι με κάθε τρόπο. Να γνωρίζεις κάτι νέο, να ακούς τον φίλο σου, να μαθαίνεις από τον διπλανό σου, να δέχεσαι το διαφορετικό. Να εκφράζεσαι.
Περιεχόμενο με νότες ποιητικές, γιατί παραμένουμε ρομαντικοί
Γυμνή αλήθεια, γιατί τσακωθήκαμε άσχημα με τον καθωσπρεπισμό
Σουρεάλ στίχοι, γιατί αλλιώς η ζωή θα ήταν βαρετή…
δες περισσότερα →