Μπροστά σε μια κενή σελίδα νιώθω ανήμπορη.

μια σελίδα, λευκή, είναι πρόκληση.
είναι πάντα εκεί. κάνω πως δεν την βλέπω, αλλά το ξέρω ότι είναι εκεί.
φλερτάρει με το βλέμμα μου, με σαγηνεύει και καταφέρνει πάντα να κλέβει τις σκέψεις μου.
χωρίς να μου αφήνει περιθώρια, χωρίς να έχω επιλογές.

Με εξαναγκάζει και υποκύπτω πάντα.
Με κρατούν αιχμάλωτη οι λέξεις
Κι όμως τότε μόνο νιώθω ελεύθερη.

Νιώθω πως κρατώ στα χέρια μου έναν κόσμο ολάκερο. Και απότομα αυξάνεται η δύναμή μου, οι ικανότητες μου, είναι άλλες.
κι όμως! περιορίζομαι, χάνω λεπτά, στιγμές
αν δεν στερέψω από ιδέες δεν τ' αφήνω.
στραγγίζω και τη παραμικρή σταγόνα που κρύβεται πίσω από κάθε αδιέξοδο του λαβύρινθου μυαλού μου.
πηγαίνω παντού
εξετάζω κάθε εκδοχή
κι όμως
αυτό που αποτυπώνω στη σελίδα μου είναι ο,τι θεώρησα καλύτερο. κάνοντας ο,τι μπορώ. αναθεωρώντας πάντα. κοιτάζοντας ξανά και ξανά τη σελίδα αυτή.
και δεν τα παρατάω.
γράφω.
σβήνω.
γράφω και σβήνω ξανά.
και αυτό που μετράει είναι κάθε φορά να γνωρίζω λίγο καλύτερα τον εαυτό μου.
η ελευθερία που αποκτά το μυαλό, η ικανότητα να εναλλάσσει καταστάσεις, να μετατρέπει γεγονότα
να νιώσεις ότι αυτό που δημιούργησες σε αντικατοπτρίζει, και αν όχι εσένα κάτι που έζησες, και αν όχι κάτι που έζησες κάτι που νιώθεις, και αν ούτε αυτό, απλά κάτι.

 ...Είμαι αιχμάλωτη ανάμεσα σε λέξεις
 Κι όμως τότε μόνο νιώθω τόσο ελεύθερη...