Ποσοστά

Αυγούστου 06, 2017
Χάνουμε εύκολα, πολλές φορές νικάμε κιόλας. Μια μάζα γίναμε, όλοι. Κατηγοριοποιημένοι αλφαβητικά σε χοντρούς πολύχρωμους φακέλους, στοιβαγμένοι προσεχτικά σε σκονισμένα ράφια. Είμαστε όλοι αριθμοί.

Ποσοστά, στατιστικά, αποτελέσματα..

Τα ποσοστά είναι απλά νούμερα!

Ποσοστά θανάτων, ποσοστά γεννήσεων, ποσοστά ανέργων, ποσοστά αστέγων.

Τα συναισθήματα όμως, είναι βαθιά χωμένα στην ψυχή μαχαίρια.

Ο πόνος δεν φεύγει.

Τα ποσοστά είναι αριθμοί, αυξομειώνονται.

Τα συναισθήματα δεν αλλάζουν. Ο πόνος δεν γίνεται πιο μεγάλος. Είναι ένα τέρας που δείχνει από την αρχή το μέγεθος και την οργή του. Η λύπη δεν αλλάζει, καμουφλάρεται εύκολα μα παραμένει.

Οι εμμονές δεν φεύγουν, δίνουν πάντα το παρών, ορίζουν κάθε κίνηση, καλύπτουνε το μέλλον έχοντας πέπλο αρχοντικές συμπεριφορές που έντεχνα εξωτερικεύουν.

Ο ενθουσιασμός χάνεται. Δεν είναι συναίσθημα, είναι παρόρμηση του νου. Μια στιγμιαία απόδραση ικανοποίησης για να μπορεί το είναι σου να αντέξει την συνέχεια.

Ο ουρανός είναι μάρτυρας. Αλλά και αυτός σαν αριθμούς μας βλέπει.

Ποσοστά, στατιστικά, αποτελέσματα..


Μας λυπάται καμιά φορά και μας γεμίζει χρώματα. Είναι τα ηλιοβασιλέματα παρόρμηση του ουρανού, στιγμιαία απόδραση για να μπορεί να αντέξει στη συνέχεια.

Πηγή εικόνας: http://bit.ly/2vC4wfI

Ψυχής κραυγή

Ιουνίου 21, 2017
Τις μέρες μου τις διάλεξα

Τις νύχτες μου παλεύω να συνέλθω

Είμαι ανάμεσα στα κύματα και δίνω μάχη
Η νύχτα είναι θάλασσα
Αγριεμένη

Η νύχτα είναι γεμάτη φως, καθόλου σκοτάδι
πέφτουν πάνω μου τα φώτα της αλήθειας και με δικάζουν οι επιλογές
κανένα έλεος, ιερά εξέταση του εαυτού μου

ο ποιητής που νιώθει ελεύθερος στην φυλακή του
ο άνθρωπος που πνίγει τα δάκρυα του και χαμογέλα στους γύρω του
κανένα σχόλιο, κανένα καχύποπτο βλέμμα, καμία σκέψη
τίποτα δεν είναι ικανό να επηρεάσει την "κανονικότητα" μου

είμαι ταξιδευτής, και νιώθω τόσο όμορφα όταν γνωρίζω καινούργιους ανθρώπους που ο καθένας ξεχωριστά είναι ένας κόσμος, γεμάτος κόσμος ιστορίες ποιήματα και λόγια όμορφα, για να καθησυχάσουν και τους γύρω, που αρνούνται να ταξιδέψουν μέσα τους και να γνωρίσουν ποιοί πραγματικά είναι.

Η νύχτα είναι γεμάτη φως,
λυπάμαι όσους δεν βλέπουνε την νύχτα

είμαι πρόσφυγας, εγκατέλειψα τον κόσμο μου, την πατρίδα μου, το είναι μου
και ψάχνω στους δίπλα ελπίδα, να βρω τον κόσμο τους να κάνω βαθιά μέσα τους βουτιά.
να πω καλύτερα πως είμαι μετανάστης, γιατί ήταν η επιλογή μου να γυρίσω πίσω πάντα ελεύθερη
και ας μην ήθελα, και ας ένιωθα επίμονα πως πρέπει να συνεχίσω να ταξιδεύω, να γνωρίζω κόσμους.

Την νύχτα τα παράθυρά μου είναι ανοιχτά
και αφήνω να μπουν μέσα οι ήχοι της αβάσταχτης σιωπής των γύρω μου
οι κραυγές των ψυχών, των μόνων.

Στο νου Ταξίδι

Απριλίου 01, 2017

Έχω ταξιδέψει με το νου μου καλοκαίρια
και γύρναγα πίσω χειμώνες
και κλείδωνα τις εμπειρίες μου σε νύχτες που δεν ξημερώνανε. Τις όρκιζα να μην το κάνουν. Και αυτές πιστές με χάιδευαν και όλο μετάνιωναν και έσπαζαν τους όρκους που μου δίναν.

Έχω ταξιδέψει σε γη παγωμένη
και έτριβα με τα χέρια μου να ζεστάνω τις καρδιές των ανθρώπων

Όμως ταξίδεψα και σε καυτά χώματα που το μυαλό με διέταζε για να σωθώ αλλά το σώμα μου άναρχο κυλιόταν στη γη σαν να με τράβαγε σε αυτήν με μαγνήτη.

Ήμουν στη δυτική Ευρώπη, έβλεπα ζευγάρια βαρετά που απλά τύχαινε να ζουν μαζί, ποτέ δεν μιλούσαν, δεν έλεγαν τα νέα τους
Και εγώ μόνη μου δεν είχα ανάγκη και δεν έψαχνα κανένα μισό μου.
Αυτοτελής και ολόκληρη. Να ορκίζομαι κρυφά και να απεύχομαι την κατάντια τους

Όποιον Ισπανό και να ρωτήσεις θα σου ορκιστεί ότι δεν έχω πατήσει ποτέ στη γη του.
Όμως έχει ζήσει εκεί χιλιάδες αυγές, κόκκινα πορτοκαλί φορεμένα στον ουρανό μαντήλια. 
Έχω ζήσει εκεί χιλιάδες ηλιοβασιλέματα, όμως έφευγα πριν χαθεί ο ήλιος γιατί πάντα με τρόμαζαν οι αποχωρισμοί.

Έχω τσακωθεί με Λατίνους 
γιατί δεν ήξερα σωστά τον σκοπό τους

Έχω υπάρξει αιτία και αφορμή.
Έχω δώσει υποσχέσεις που άλλες δεν τήρησα και άλλες τις χάραξα βαθιά στο κορμί μου.

Μπορώ να φτιάξω ένα τέλος για κάθε ιστορία και να πείσω το είναι μου να ζήσει με αυτό
Μπορώ να κοιτάξω την αλήθεια στα μάτια

Μπορώ να δω τους γύρω μου
Μπορώ να νιώσω μόνη

Είμαι τα δάκρυα που πνίγονται πίσω από τη σιωπή στην τελευταία σκηνή της ταινίας και αφήνουν να τρέξουν οι τίτλοι happy end. Και πόσο εύκολα κρύψαμε τα άλλα, και πόσο δύσκολα θα μάθουμε για αυτά





Μέσα Επικοινωνίας

Ιανουαρίου 08, 2017
Χανόμαστε αμέτρητες ώρες
Κι όμως δεν ξέρουμε που είμαστε και ούτε γιατί επιλέξαμε αυτόν τον προορισμό
Ψυχαγωγούμε δήθεν το κουρασμένο εγώ μας και ενημερωνόμαστε, γεμίζουμε γνώση τον δήθεν ενδιαφερόμενο εαυτό μας.

Είτε ο κόσμος ολοένα εφευρίσκει  τρόπους για να έρθει πιο κοντά με τον συνάνθρωπο, είτε γεννά νοητές κλωστές που κρατούν σε συνεχή «επαφή» μια υποτιθέμενη σχέση επικοινωνίας, μια τυπική καθημερινή χειραψία. Μόνο που δεν αγγίζουμε ο ένας τον άλλον, δεν κοιταζόμαστε στα μάτια, δεν νιώθουμε όσα λέμε και όσα έχουν οι άλλοι να πουν.
Ψάχνουμε σε έναν λαβύρινθο κόσμο την έξοδο κατευθυνόμενοι αντίθετα από αυτήν. Γεμάτοι αγωνία αγγίζουμε απαλά με τη ψυχή μονοπάτια που ποτέ δεν αφηνόμαστε ελεύθεροι να βαδίσουμε σταθερά.

Τραγουδάμε χωρίς φωνή
Ζωγραφίζουμε με χειροπέδες δεμένα τα χέρια
Βλέπουμε χρώματα εκεί που δεν υπάρχει φως

Σπάμε δειλά τον καθρέφτη μας με μόνο σκοπό να δούμε τι υπάρχει πίσω από αυτόν και τους καθρέφτες των άλλων. Και βαριά κομμάτια τα γυαλιά πέφτουν πάνω μας και μας τσακίζουν το δέρμα. Χαράζουν λέξεις που το στόμα δεν μπορεί να πει, το σώμα δεν μπορεί να κάνει πράξεις. Φυλακίζουμε οι ίδιοι τους εαυτούς μας σε αυτόν τον ξένο κόσμο που όσο και να προσπαθούμε δεν θα τον μάθουμε ποτέ, δεν θα τον κάνουμε δικό μας.

Φυλακισμένοι και μόνοι.

Και κάθε μόνος κλεισμένος σε διαφορετικό κελί. Και πίσω από τα σίδερα πάλι δήθεν βρίσκουμε γαλήνη. Η επικοινωνία μας είναι τα σίδερα της φυλακής μας. Τα σίδερα που πέφτουνε βαριά μπροστά από τα κελιά επικοινωνούν μεταξύ τους και έτσι νιώθουμε «μαζί» και όχι «μόνοι».

Μέσα στον τετραγωνικό μας χώρο οι γκρίζοι τοίχοι μοιάζουν να έχουν ζωγραφισμένες πάνω θάλασσες και έτσι είναι σαν να τρέχουμε στην αμμουδιά.

Στην οροφή βαμμένα σύννεφα και έτσι είναι σαν να βλέπουμε ουρανό.


Τα σίδερα πέφτουνε βαριά μπροστά από τα κελιά και ενώνονται και έτσι είναι σαν να επικοινωνούμε..




Πηγή Εικόνας: http://bit.ly/2jryz4l
Από το Blogger.