Featured

Πάμε Σίφνο!

Σεπτεμβρίου 15, 2025


Το φετινό καλοκαίρι τελείωσε όμως ήταν όμορφο, πολύ όμορφο, γεμάτο στιγμές απόλυτης χαλάρωσης! Φέτος οι καλοκαιρινές μου διακοπές ήταν ένα combo ελληνικών νησιών, στην αρχή και στα μέσα καλοκαιριού, με ταξιδάκι/κλείσιμο στο εξωτερικό για να μπει πιο ομαλά το φθινόπωρο (spoiler alert: έρχεται αρθράκι για Μάλτα!).

Από τα νησιά που ταξίδεψα φέτος, θα ήθελα πολύ να μιλήσουμε για τη Σίφνο! Ένα μέρος που έχω επισκεφτεί ξανά και βλέποντας το για δεύτερη φορά νομίζω πως το αγάπησα λίγο παραπάνω. Είναι ένα μέρος που συνδυάζει διαφορετικά vibes διακοπών, είτε ταξιδεύεις οικογενειακά, είτε με παρέα ή solo, αν ψάχνεις την ωραία ζωή και τα πάρτυ αλλά και αν θέλεις πιο chill βραδιές, σίγουρα θα βρεις αυτό που ψάχνεις. Το φαγητό που δοκιμάσαμε ήταν επίσης πολύ ωραίο.

Μπορώ να πω πως την πρώτη φορά που επισκέφτηκα το νησί είχα μία τελείως διαφορετική εμπειρία. Άκουγα από πολλούς γνωστούς και φίλους τα καλύτερα και ίσως η πρώτη μου επίσκεψη μου άφησε μία κάπως πιο αδιάφορη γεύση. Πηγαίνοντας όμως φέτος στα ίδια αλλά και σε διαφορετικά μέρη, με σιγουριά μπορώ να πω πως το λάτρεψα και σίγουρα μελλοντικά θα το ξαναεπιλέξω.




Πάμε να δούμε μερικά
to do:

Παραλίες:

Από παραλίες κυρίως επισκεφτήκαμε το νότιο μέρος του νησιού (με εξαίρεση τις Καμάρες):

  1. Βλυχό (Η αγαπημένη μου, αν και είχε τόσο κόσμο που χωρούσαμε οριακά)
  2. Φάρος: Είναι ακριβώς δίπλα στην παραλία Βλυχό, με ταβερνούλες.
  3. Απόκοφτο: Από Βλυχό μπορείς να ακολουθήσεις το μονοπάτι προς Χρυσοπηγή με τα πόδια και να φτάσεις μέχρι την παραλία Απόκοφτο που είναι ωραία, ανοργάνωτο, με δεντράκια και πολλές ταβερνούλες για να φας. Το μονοπάτι είναι εύκολο και θα απολαύσεις υπέροχη θέα.
  4. Πλατύς Γυαλός: Εδώ μπορείς να καθίσεις για φαγητό ή ποτό νωρίς. Είναι οργανωμένα αλλά υπάρχει και ελεύθερος χώρος.
  5. Βαθύ: Ωραία παραλία με όμορφη θέα. Κι εδώ θα βρεις ελεύθερο χώρο αλλά και οργανωμένο beach bar.
  6. Καμάρες: Είναι η περιοχή που βρίσκεται το λιμάνι, έχει μεγάλη ωραία παραλία με άμμο, αλλά και μαγαζιά για φαγητό, βόλτα και ψώνια/σουβενίρ. Αν δεν μένεις εκεί, μπορείς να το συνδυάσεις με βόλτα την ημέρα που θα φτάνεις στο νησί ή την ημέρα που θα περιμένεις το καράβι για την επιστροφή.

-Κάστρο: Στο Κάστρο θα πας οπωσδήποτε πριν πέσει ο ήλιος ή ακόμα και πρωί, για να μπορέσεις να περπατήσεις σε όλα τα στενάκια και να δεις τη γνωστή θέα με την εκκλησία Επτά Μάρτυρες. Μπορείς να καθίσεις είτε για φαγητό είτε για ποτό.

-Απολλωνία & Αρτεμώνας: Η Απολλωνία είναι η χώρα του νησιού και ο Αρτεμώνας είναι (υποθέτω) η αμέσως επόμενη πιο κεντρική περιοχή. Βρίσκονται πολύ πολύ κοντά μεταξύ τους, μπορείς να φτάσεις με τα πόδια. Και στα δύο μέρη θα βρεις όλες τις επιλογές σε φαγητό, γλυκό, ποτό, μαγαζιά για σουβενίρ, δωράκια και τοπικά προϊόντα. Θα έλεγα πως στην Απολλωνία έχει πιο party vibes ενώ στον Αρτεμώνα θα απολαύσεις ωραία cocktails σε cozy bars.

Tips: Είναι ένα μέρος που μπορείς να το γυρίσεις ακόμα και με τις αστικές συγκοινωνίες αν δεν έχεις δικό σου μεταφορικό, καθώς υπάρχει καλό δίκτυο (συγκριτικά με άλλα τουριστικά μέρη στην Ελλάδα). Επίσης αν σκοπεύεις να πάρεις ταξί κάνε κράτηση, γιατί υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην βρίσκεις.

 

Αυτά από εμένα! Τα λέμε στο επόμενο ταξίδι και μέχρι τότε μπορείς να δεις βιντεάκια από τις διακοπές μου εδώ:


Viva Roma: 3 μέρες στη Ρώμη

Ιουλίου 07, 2025

Λίγο πριν κλείσει ο Απρίλιος έκανα το πρώτο μου ταξίδι εξωτερικού για το 2025, το οποίο ήταν και το πρώτο μου solo ταξίδι εξωτερικού ever! 

Προσγειωνόμαστε στην Ιταλία και για τις επόμενες 4 ημέρες θα κάνουμε βόλτες στη πρωτεύουσα!

Viva ROMA:

Η πρώτη ημέρα κύλησε χαλαρά, χωρίς πολλές μετακινήσεις. Αφού έφτασα στο σπίτι που νοίκιασα και τακτοποίησα τα πράγματά μου, ήταν ήδη απογευματάκι. Αλλά για να μην χάσω τη μέρα βγήκα μία βόλτα να εξερευνήσω την περιοχή που έμενα. Αποφάσισα να πάρω ένα παγωτό στο χέρι κι έτσι αυτόματα μπήκα στο μουντ! Ένιωσα η εμπειρία μου να γίνεται λίγο πιο Italian! Gelato it is και κατάλαβα ότι αυτό το νόστιμο, παγωμένο γλυκάκι που κρατούσα στα χέρια μου θα συντροφεύει τις βόλτες μου όλες τις ημέρες του ταξιδιού.

Τη δεύτερη ημέρα είχα κλείσει εισιτήριο για το Κολοσσαίο και τη Ρωμαϊκή Αγορά.

Μέσα στο Κολοσσαίο είχε πολύ κόσμο οπότε ήταν αρκετά δύσκολο να μετακινηθείς στους ορόφους και στην αρένα. Γι’ αυτό αποφάσισα να φύγω αρκετά γρήγορα, πρόλαβα όμως να βγάλω μερικές φωτογραφίες. Μετά ξεκίνησε η βόλτα μου στη Ρωμαϊκή Αγορά. Εκεί αφιέρωσα πολλές πολλές ώρες για να προλάβω να περπατήσω και να ευχαριστηθώ όσο περισσότερο μπορούσα όλους τους χώρους.

Συνέχισα τη βόλτα μου στην πόλη όλη την ημέρα, όπου περπάτησα σε πολλούς δρόμους και βρέθηκα ανάμεσα σε αγορές, πλατείες, αγάλματα, είδα την καθημερινότητα των ανθρώπων. Όλα ήταν όμορφα.  

Εννοείται πως η ημέρα περιελάμβανε συνοδεία Ιταλικής κουζίνας! Δοκίμασα διάφορα πιάτα όλες τις ημέρες και ήταν όλα πολύ νόστιμα. Πίτσες, pasta αλλά την παράσταση έκλεψαν τα ραβιόλι. Σε όποιο μαγαζί τα δοκίμασα ήταν τοπ!

Την Τρίτη ημέρα είχα κλείσει εισιτήρια για Βατικανό, μουσεία και Καπέλα Σιξτίνα. Μπήκα μόνο στο μουσείο, καθώς την ημερομηνία του ταξιδιού μου έτυχε να προετοιμάζουν τον χώρο για το κονκλάβιο και δεν ήτα προσβάσιμος.

Όλοι οι χώροι στο Βατικανό είναι εντυπωσιακοί, όλα τα εκθέματα επίσης. Συγκινήθηκα όταν έφτασα στο δωμάτιο με τον πίνακα «Σχολή των Αθηνών» του Ραφαέλο.

Αφιέρωσα αρκετές ώρες για να θαυμάσω τα εκθέματα. Και μετά πήγα για ωραιότατο φαγάκι. Μετά η βόλτα συνεχίστηκε σε μορφή περιπάτου μέχρι το απόγευμα θαυμάζοντας στη διαδρομή την Fontana di Trevi, Piazza di Spagna, Monument to Victor Emmanuel II και άλλα πολλά και φυσικά με τις απαραίτητες στάσεις για σνακ στο χέρι και κάποιο κοκτειλάκι.

Η επόμενη ημέρα ήταν η τέταρτη και η τελευταία.

Έκανα το πρωί check out και ξεκίνησα για την πόλη. Όλες τις ημέρες είχα γυρίσει αρκετά οπότε ένιωθα πολύ γεμάτη και πως έχω δει ίσως τα πάντα, οπότε την τελευταία ημέρα το πρόγραμμα ήταν χαλαρό. Έκανα τις τελευταίες μου βόλτες και πήγα σε ένα μεγάλο πάρκο όπου έκατσα για λίγη ώρα να απολαύσω το βιβλίο που διάβαζα. Μου είχε μείνει λίγος χρόνος οπότε περπάτησα μέχρι το Κολοσσαίο, έκατσα σε ένα μαγαζί ακριβώς απέξω και παρήγγειλα ένα τελευταίο μοχίτο. Θαυμάζοντας αυτήν την υπέροχη θέα δεν μπορούσα να πιστέψω ότι όλα αυτά είναι αληθινά, ότι κατάφερα να προσφέρω στον εαυτό μου ένα τόσο όμορφο ταξίδι.


Από πάντα ήμουν σίγουρη ότι θα λατρέψω τη χώρα αυτή. Πολύ πριν την επισκεφτώ για πρώτη φορά ήξερα πως θα μου ταιριάξει. Πράγματι το ταξίδι μου ήταν πολύ όμορφο. Τα λόγια αισθάνομαι ότι είναι μικρά για να περιγράψουν το πόσο μεγαλειώδη μου φαινόντουσαν όλα τα αρχαία σε αυτή την πόλη.



Μέχρι την επόμενη φορά που θα ανταμώσουμε… Arrivederci Roma!

 


Βινούσκα - Βαγγέλης Γιαννίσης

Μαΐου 31, 2025
Περιγραφή

Το 2024 ο Βαγγέλης Γιαννίσης με το βιβλίο του "Μαγκάφιν" μας βάζει στο πλοίο Αφροδίτη και μας ταξιδεύει. Και ενώ θα νόμιζες ότι ακολουθούν στιγμές χαλάρωσης με απολαυστικά κοκτέιλ στο κατάστρωμα του κρουαζιερόπλοιου υπό το φως του φεγγαριού και συνοδεία τζαζ μελωδίας, η πραγματικότητα διαφέρει πολύ από αυτό. Η ατμόσφαιρα αλλάζει γρήγορα αφού στο πλοίο υπάρχουν πληρωμένοι δολοφόνοι που ανατρέπουν διαρκώς τα δεδομένα.

Φέτος παραμένουμε στoν ίδιο ρυθμό αφού ο Βινούσκα είναι κι αυτός επαγγελματίας δολοφόνος που όμως θα έλεγε κανείς με περισσότερη ενσυναίσθηση και ευαισθησία απ' όσο απαιτεί το επάγγελμά του. Ο Λάζαρος, ή αλλιώς Βινούσκα αναλαμβάνει μία δουλειά που θα φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή του, θα ανατρέψει όλα τα δεδομένα και θα κληθεί να αντιμετωπίσει πολύ απαιτητικές καταστάσεις. 

Άραγε η επιμονή του να φτάσει τα πράγματα μέχρι τέλους και πιθανόν να θέσει και τον ίδιο σε κίνδυνο είναι μία λανθασμένη απόφαση; Ή μήπως τον βγάζει από τη βολή του και τον αναγκάζει να αντιμετωπίσει καταστάσεις που μέχρι εκείνη τη στιγμή απέφευγε και να πάρει αποφάσεις που μέχρι εκείνη την στιγμή καθυστερούσε;

Το βιβλίο αυτό το απόλαυσα πολύ. Ήξερα ότι θα μου αρέσει πριν το ξεκινήσω. Ήμουν σίγουρη πως θα μου κάνει καλή παρέα, τόσο σίγουρη που το είχα αγοράσει μόλις εκδόθηκε και το κρατούσα στην άκρη για να το ξεκινήσω σε ένα ταξίδι που έκανα εκείνη την περίοδο. Γιατί ήμουν σίγουρη ότι θα κάνει τις στιγμές ανάγνωσης ευχάριστες και ανάλαφρες. Και πράγματι ήταν τόσο καλό. 

Διαβάζοντας έναν συγγραφέα από το πρώτο του βιβλίο, σε κάθε ένα καινούριο παρακολουθείς τόσο την εξέλιξη του αλλά και τη δική σου εκπαίδευση απέναντι στη γραφή του. Ο Βαγγέλης Γιαννίσης χρησιμοποιεί ένα χιούμορ το οποίο χτίζεται σιγά σιγά σε κάθε του βιβλίο. Σε κάθε νέο βιβλίο τον γνωρίζεις καλύτερα και πιάνεις αναφορές και μοτίβα που σε κάνουν να γελάς στα μουλωχτά και να νιώθεις ένα συναίσθημα που ξέρεις πως θα νιώσουν και οι υπόλοιποι αναγνώστες μόλις φτάσουν στο σημείο αυτό. 

Και τελικά τα βιβλία δεν είναι μόνο η ιστορία τους, αλλά και οι στιγμές που ζείτε μαζί όσο τα διαβάσεις.

Τι διάβασα το 2024;

Φεβρουαρίου 09, 2025


Έχουμε αποχαιρετήσει το 2024 εδώ και καιρό, έχουμε βάλει τους αναγνωστικούς μας στόχους για το 2025 και έχουμε ήδη ξεκινήσει να γεμίζουμε τη λίστα μας για τη νέα χρονιά. Πάμε όμως να δούμε με ποια βιβλία κλείσαμε τη χρονιά που μας πέρασε:




  1. Ο κουρέας της Σεβίλλης, Μπωμαρσαί
  2. Με ττο ζόρι παντρειά, Μολιέρος
  3. Ο Ταρτούφος, Μολιέρος
  4. Όταν ξυπνήσουμε ανάμεσα στους νεκρούς, Χένρικ Ιψεν
  5. Γέρμα, Λόρκα
  6. Μακγκάφιν, Βαγγέλης Γιαννίσης
  7. Μαθήματα Νεκροψίας, Fitzek - Tsokos
  8. Ο Μύθος της θεάς τύχης, Χόρχε Μπουκάι
  9. Tuesday's Gone, Nicci French
  10. Το ζευγάρι απέναντι δεν καυγαδίζει πια, Γιώτα Στεφάνου
  11. Ανάμεσα σε ηλίθιους, Thomas Erikson
  12. Μικρές Ιστορίες Μεγάλα Μαθήματα, Θανάσης Ευθυμιάδης
  13. Κατηγορούμενη
  14. Ζήσε, π. Λιβύος
  15. Ο Μοναχός που πούλησε τη ferrari του, Robin Sharma
  16. Ποιά Ελένη;
  17. Ένα πρακτικό εγχειρίδιο για τον ηθοποιό
  18. Η φιλία, Έρμαν Έσσε
  19. Ο ψεύτης παππούς, Άλκη Ζέη
  20. Ο προφήτης, Kahlil Gibran
  21. Μονόπρακτα, Τενεσσι Ουίλλιαμς
  22. Frankenstein, Mary Shelley
  23. Το καπλάνι της βιτρίνας, Άλκη Ζέη
  24. Τα γενέθλια, Ζωρζ Σαρή
  25. Λεωφόρος Ντυράν, Armand Salacrou


 


Τα όμορφα

Ιανουαρίου 05, 2025



Περίμενα τα όμορφα

Το φως, τα χρώματα, την ολοκλήρωση που θα έχτιζε ο ερχομός σου.

 

Τα δευτερόλεπτα που έσερνα δίπλα σου βαριά

σταγόνες που έσταζε, βάναυσα αργά ο ουρανός

να μην στερέψουνε τα σύννεφά του,

να μην του λείψει η ομορφιά, να μην του χαραχτεί ψεγάδι

όταν θα σε έχανε

και θα αξίζαμε εμείς

την ύπαρξή σου.

 

Και όλα τα σπουδαία σου

τα μάζευα προσεχτικά

τα φύλαγα παράμερα

και τ’ άφηνα ο χρόνος να ωριμάσει

 

Σου έπλεξα δίοδο μονοπάτι

στη μία άκρη τα μυστικά του κόσμου να γνωρίσεις,

και από την άλλη έστεκα

κι απέφευγα όλα τα τρομερά

Να μην χαθείς

Μην φοβηθείς

Μπροστά από κάθε άσχημο να αντέχεις.

Να μας μαθαίνεις πόσο εύκολα έρχονται όλα

όταν αναζητάς όσα αξίζουνε.

Και όταν μπλέκεις με το γέλιο σου κάθε στιγμή, να τη φωτίζεις

να μας θυμίζεις πως την αξίζαμε

έστω για λίγο στο μονοπάτι σου να πορευτούμε.


Πάει ο παλιός ο χρόνος

Δεκεμβρίου 31, 2024



Το 2024 ήταν μία περίεργη χρονιά. Μία ολόκληρη χρονιά γεμάτη μαθήματα. Πολύ συχνά λέμε «Τίποτα δεν είναι δεδομένο» κι όμως δεν καταλαβαίνουμε ακριβώς τι σημαίνει αυτή η πρόταση, αυτές οι λέξεις στοιχισμένες η μία δίπλα στην άλλη. Έμαθα πως ό,τι ζούμε κάθε λεπτό που περνάει δεν είναι δεδομένο και ίσως ξαφνικά αλλάξει.

Όσα θέλεις να ζήσεις, όσα θέλεις να πετύχεις πρέπει να προσπαθήσεις πολύ γι’ αυτά και πρέπει να ξεκινήσεις να προσπαθείς τώρα! Αυτή εδώ η στιγμή είναι η στιγμή που πρέπει να ξεκινήσεις. Δεν υπάρχει το ιδανικό momentum, δεν υπάρχει το τέλειο timing. Κάθε στιγμή είναι μία ευκαιρία και κάθε μέρα είναι γεμάτη πολλές ευκαιρίες. Είναι οκ να ξεκινάς από κάπου, γιατί όλα ξεκίνησαν κάποια στιγμή από το σημείο 0 και εξελίχθηκαν. Ποτέ δεν είναι νωρίς, ποτέ δεν είναι λιγότερο ιδανικές οι συνθήκες, ποτέ δεν σταματάς να αισθάνεσαι πως όλα μοιάζουν περίπλοκα. Απλά πράγματα, όπως οι καθημερινές συνήθειες που έχουμε χτίσει και οι αγαπημένοι μας άνθρωποι δημιουργούν όλα μαζί τις όμορφες στιγμές μας, τις ήρεμες μέρες μας, τις «ιδανικές» σου ευκαιρίες.

Και είναι τόσο περίεργο γιατί μέσα σε όλα αυτά εγώ κατάφερα να βρω τη δύναμη να προσφέρω στον εαυτό μου ακόμη περισσότερες εμπειρίες αυτή τη χρονιά. Ήρθα πιο κοντά σε όσα ήθελα να ζήσω. Φαίνεται πως κάθε δύσκολη στιγμή αποδυναμώνει την ακριβώς προηγούμενη. Κάθε φορά που αντιμετωπίζεις μια απαιτητική συνθήκη όλες οι προηγούμενες μοιάζουν πολύ πιο εύκολες πια. Μήπως αυτό είναι τελικά το μυστικό; Να καταρρίψεις τον φόβο και να επιδιώκεις κάθε στόχο, ξεκινώντας από τώρα, από σήμερα, χωρίς να περιμένεις τη νέα εβδομάδα, τον νέο χρόνο, την τέλεια στιγμή;


Τι διάβασα το 2023;

Ιανουαρίου 01, 2024




Αποχαιρετάμε το 2023 ολοκληρώνοντας τη λίστα με τα βιβλία που διαβάσαμε μέσα στη χρονιά. Το πρώτο πρωινό του 2024 με βρίσκει διαβάζοντας τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου μου, έτοιμη να ξεκινήσω τη νέα χρονιά και να γνωρίσω νέους τίτλους, να ταξιδέψω ανάμεσα σε νέες παραγράφους! 

Εύχομαι η νέα χρονιά να είναι για όλους μας καλή, γεμάτη όμορφες στιγμές, ήρεμους ρυθμούς και ψυχική-σωματική- πνευματική υγεία. Ας επενδύσουμε τον χρόνο μας σε πράγματα, καταστάσεις και ανθρώπους που μας ταιριάζουν. 


Για τη χρονιά που μας πέρασε είχα βάλει στόχο να διαβάσω 25 βιβλία, κατάφερα να διαβάσω 20 και είμαι ικανοποιημένη και χαρούμενη με το αποτέλεσμα, γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να διαβάσω πολύ ενδιαφέροντα έργα, που μου κράτησαν καλή συντροφιά σε εύκολες και δύσκολες μέρες.

Πάμε να δούμε τη λίστα με τα βιβλία που διάβασα το 2023:


  1.  Το Κουκλόσπιτο, Χένρικ Ίψεν
  2. Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε, Λουίτζι Πιραντέλο
  3. Ο πατέρας, Αύγουστος Στρίντμπεργκ
  4. Δεσποινίς Τζούλια, Αύγουστος Στρίντμπεργκ
  5. Οι 3 αδελφές, Άντον Τσέχωφ
  6. Περιμένοντας τον Γκοντό, Σαμιουελ Μπέκετ
  7. Μάκβεθ, Ουίλιαμ Σαίξπηρ
  8. Η άνοια, Μίλαν Κούντερα
  9. Ο άλλος αδελφός, Βαγγέλης Γιαννίσης
  10. Λεωφορείο ο Πόθος, Τένεσι Ουίλιαμς
  11. Οι κυρίες που εξαφανίσουν την σκόνη, Λάζαρος Μπίκας
  12. Ο άντρας με την πουά γραβάτα,  Ελ Ρόι+ΑΒΓ
  13. Η Παρεξήγηση, Άλμπερ Καμύ
  14. Ο Καλιγούλας, Άλμπερ Καμύ
  15. Κατά φαντασίαν ασθενής, Μολιέρος
  16. Ο Θεός της σφαγής, Γιασμίνα Ρέζα
  17. Η Ψευτοϋπηρέτρια, Μαριβώ
  18. Η Αγγέλα, Γιώργος Σεβαστίκογλου
  19. Ευαίσθητη Ισορροπία, Άλμπυ Έντουαρτ
  20. Ο κύκλος με την Κιμωλία, Μπέρτολτ Μπρεχτ






τελευταίο τσιγάρο

Μαρτίου 15, 2021

 


Ανάβω αργά, 

σχεδόν μηχανικά το τελευταίο τσιγάρο.

Νύχτα. Και κρύο.

Όχι εκείνο το κρύο του χειμώνα, το αβάσταχτο· 

το κρύο που παγώνει την ψυχή, της μοναξιάς, της αβάσταχτης. 

Κλείνω τις πόρτες καλά, 

να μείνουν απ’ έξω οι άνθρωποι και οι φωνές τους 

και μέσα μόνο εγώ. Κι η μοναξιά μου. 

Και μετά ανοίγω τις πόρτες 

να μπει ο αέρας και να πάρει απ’ τους τοίχους τα ίχνη της. 

καθαρίζει ο τόπος καλά 

και πάλι τα ίδια 

 

Ο καπνός δεν είναι το μόνο που χάνεται·

λίγο λίγο αποβάλλω ψυχή κάθε φορά που φυσάω 

και δεν είμαι τσιγάρο, να ανάβω, να σβήνω. να ξέρω ποιος είναι ο σκοπός μου. 

 

και περιπλανιέμαι απλώς αναζητώντας το τέλειο

Τον τέλειο σκοπό να εκπληρώσω.


πηγή εικόνας: https://bit.ly/30F5hTq 

φως χωρίς χρώμα

Μαρτίου 07, 2021


Ανάμεσα σε ανθρώπους στεγνούς 

όλα ίδια, πάντα ίδια

σε τοπία γκρίζα, μέρες άχρωμες 

Μοναξιά. 

Και όλοι γύρω προσοχή, 

μην σπάσει η σιωπή. 

μα κάθε κίνηση ποιητική συναίνεση 

κάθε λέξη θεμέλιο ποιητικό, 

για ‘μένα. 

πλήθος σκοτάδι κι ανάμεσα ρωγμές φωτός 

σωτηρία ελπίδα φως. 

για ‘μένα. 


.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                

.

Σκοτεινά Πρόσωπα - Λουκάς Κατσώνης

Αυγούστου 15, 2020


Ο Τομ Λανγκ ζει και εργάζεται στο Λονδίνο ως ειδικός πράκτορας της Ευρωπαϊκής Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας. Μια από τις πιο δύσκολες και αιματηρές υποθέσεις στην ιστορία της Ελληνικής Αστυνομίας αναγκάζει τις ελληνικές αρχές να ζητήσουν βοήθεια από τον Μάικλ Λόγκαν, διοικητή της Ευρωπαϊκής υπηρεσίας. Ο ίδιος αποφασίζει να στείλει στην Ελλάδα δύο από τα καλύτερα στελέχη της υπηρεσίας του, τον πράκτορα Λανγκ και τον νεαρό αναλυτή Ρομπέρτο Άλβες.

Στην Αθήνα ο Τομ και ο Ρομπέρτο σε συνεργασία με την Ελληνική Αντιτρομοκρατική θα αντιμετωπίσουν δύο υποθέσεις παράλληλα.


Αναζητούν έναν αδίστακτο δολοφόνο που κυκλοφορεί ελεύθερος, διψάει για εκδίκηση και σκοτώνει ανθρώπους χωρίς κανέναν ηθικό ενδοιασμό. Παράλληλα ψάχνουν στοιχεία που θα μπορούσαν να τους οδηγήσουν σε κάθε πιθανό συνεργό και πληροφοριοδότη.


Την ίδια στιγμή πέφτει στην αντίληψη του Άντριου Κούπερ, ενός στελέχους μεγάλης εταιρείας περιβαλλοντολογικών μελετών, ότι η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο. Ποιος και γιατί θα ήθελε να τον βλάψει; Πόσοι είναι μπλεγμένοι σε αυτό; Τι έχει να κερδίσει ο καθένας τους αν βγει ο Άντριου από τη μέση;


Ενώ τα γεγονότα εξελίσσονται ραγδαία, ο Τομ έρχεται αντιμέτωπος με σημαντικές, πιο προσωπικές καταστάσεις, οικογενειακές και ερωτικές σχέσεις, ανθρώπους του παρελθόντος. Θα πρέπει να πάρει καθοριστικές αποφάσεις. Τι βαραίνει την ψυχή του; Τι τον κρατάει δεμένο με την ιδιαίτερη πατρίδα του και τι τον αναγκάζει να βρίσκεται τόσο μακριά της;




Διαβάζοντας τα Σκοτεινά Πρόσωπα γίνεται η πρώτη γνωριμία με τον πράκτορα Τομ Λανγκ και τον συγγραφέα Λουκά Κατσώνη, που έρχονται για να με ξαφνιάσουν ευχάριστα.


Ένα καλογραμμένο βιβλίο που τραβάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την αρχή και κρατάει την αγωνία μέχρι το τέλος χωρίς να κουράζει σε κανένα σημείο. Διαβάζεται εύκολα, αφού η πλοκή του έχει πολύ δράση. Οι χαρακτήρες είναι ολοκληρωμένοι και οι διάλογοι άμεσοι. Οι περιγραφές είναι λεπτομερείς αλλά με συνεχή και γρήγορη ροή. Δημιουργούν ρεαλιστικές εικόνες που ο αναγνώστης τις ζει με έντονη την παρουσία του φόβου.

Η εκδίκηση πλημμυρίζει κάθε κίνηση όταν το παρελθόν οπλίζει το χέρι.


Ιδιαίτερα απολαυστικό είναι το χιούμορ στην αφήγηση του συγγραφέα ενώ ανάμεσα στα γεγονότα γίνονται εύστοχα και διακριτικά κοινωνικά σχόλια.

 


Από το Blogger.