Λίγο πριν κλείσει ο Απρίλιος έκανα το πρώτο μου ταξίδι εξωτερικού για το 2025, το οποίο ήταν και το πρώτο μου solo ταξίδι εξωτερικού ever! 

Προσγειωνόμαστε στην Ιταλία και για τις επόμενες 4 ημέρες θα κάνουμε βόλτες στη πρωτεύουσα!

Viva ROMA:

Η πρώτη ημέρα κύλησε χαλαρά, χωρίς πολλές μετακινήσεις. Αφού έφτασα στο σπίτι που νοίκιασα και τακτοποίησα τα πράγματά μου, ήταν ήδη απογευματάκι. Αλλά για να μην χάσω τη μέρα βγήκα μία βόλτα να εξερευνήσω την περιοχή που έμενα. Αποφάσισα να πάρω ένα παγωτό στο χέρι κι έτσι αυτόματα μπήκα στο μουντ! Ένιωσα η εμπειρία μου να γίνεται λίγο πιο Italian! Gelato it is και κατάλαβα ότι αυτό το νόστιμο, παγωμένο γλυκάκι που κρατούσα στα χέρια μου θα συντροφεύει τις βόλτες μου όλες τις ημέρες του ταξιδιού.

Τη δεύτερη ημέρα είχα κλείσει εισιτήριο για το Κολοσσαίο και τη Ρωμαϊκή Αγορά.

Μέσα στο Κολοσσαίο είχε πολύ κόσμο οπότε ήταν αρκετά δύσκολο να μετακινηθείς στους ορόφους και στην αρένα. Γι’ αυτό αποφάσισα να φύγω αρκετά γρήγορα, πρόλαβα όμως να βγάλω μερικές φωτογραφίες. Μετά ξεκίνησε η βόλτα μου στη Ρωμαϊκή Αγορά. Εκεί αφιέρωσα πολλές πολλές ώρες για να προλάβω να περπατήσω και να ευχαριστηθώ όσο περισσότερο μπορούσα όλους τους χώρους.

Συνέχισα τη βόλτα μου στην πόλη όλη την ημέρα, όπου περπάτησα σε πολλούς δρόμους και βρέθηκα ανάμεσα σε αγορές, πλατείες, αγάλματα, είδα την καθημερινότητα των ανθρώπων. Όλα ήταν όμορφα.  

Εννοείται πως η ημέρα περιελάμβανε συνοδεία Ιταλικής κουζίνας! Δοκίμασα διάφορα πιάτα όλες τις ημέρες και ήταν όλα πολύ νόστιμα. Πίτσες, pasta αλλά την παράσταση έκλεψαν τα ραβιόλι. Σε όποιο μαγαζί τα δοκίμασα ήταν τοπ!

Την Τρίτη ημέρα είχα κλείσει εισιτήρια για Βατικανό, μουσεία και Καπέλα Σιξτίνα. Μπήκα μόνο στο μουσείο, καθώς την ημερομηνία του ταξιδιού μου έτυχε να προετοιμάζουν τον χώρο για το κονκλάβιο και δεν ήτα προσβάσιμος.

Όλοι οι χώροι στο Βατικανό είναι εντυπωσιακοί, όλα τα εκθέματα επίσης. Συγκινήθηκα όταν έφτασα στο δωμάτιο με τον πίνακα «Σχολή των Αθηνών» του Ραφαέλο.

Αφιέρωσα αρκετές ώρες για να θαυμάσω τα εκθέματα. Και μετά πήγα για ωραιότατο φαγάκι. Μετά η βόλτα συνεχίστηκε σε μορφή περιπάτου μέχρι το απόγευμα θαυμάζοντας στη διαδρομή την Fontana di Trevi, Piazza di Spagna, Monument to Victor Emmanuel II και άλλα πολλά και φυσικά με τις απαραίτητες στάσεις για σνακ στο χέρι και κάποιο κοκτειλάκι.

Η επόμενη ημέρα ήταν η τέταρτη και η τελευταία.

Έκανα το πρωί check out και ξεκίνησα για την πόλη. Όλες τις ημέρες είχα γυρίσει αρκετά οπότε ένιωθα πολύ γεμάτη και πως έχω δει ίσως τα πάντα, οπότε την τελευταία ημέρα το πρόγραμμα ήταν χαλαρό. Έκανα τις τελευταίες μου βόλτες και πήγα σε ένα μεγάλο πάρκο όπου έκατσα για λίγη ώρα να απολαύσω το βιβλίο που διάβαζα. Μου είχε μείνει λίγος χρόνος οπότε περπάτησα μέχρι το Κολοσσαίο, έκατσα σε ένα μαγαζί ακριβώς απέξω και παρήγγειλα ένα τελευταίο μοχίτο. Θαυμάζοντας αυτήν την υπέροχη θέα δεν μπορούσα να πιστέψω ότι όλα αυτά είναι αληθινά, ότι κατάφερα να προσφέρω στον εαυτό μου ένα τόσο όμορφο ταξίδι.

Από πάντα ήμουν σίγουρη ότι θα λατρέψω τη χώρα αυτή. Πολύ πριν την επισκεφτώ για πρώτη φορά ήξερα πως θα μου ταιριάξει. Πράγματι το ταξίδι μου ήταν πολύ όμορφο. Τα λόγια αισθάνομαι ότι είναι μικρά για να περιγράψουν το πόσο μεγαλειώδη μου φαινόντουσαν όλα τα αρχαία σε αυτή την πόλη.

Μέχρι την επόμενη φορά που θα ανταμώσουμε… Arrivederci Roma!

Το 2024 ο Βαγγέλης Γιαννίσης με το βιβλίο του "Μαγκάφιν" μας βάζει στο πλοίο Αφροδίτη και μας ταξιδεύει. Και ενώ θα νόμιζες ότι ακολουθούν στιγμές χαλάρωσης με απολαυστικά κοκτέιλ στο κατάστρωμα του κρουαζιερόπλοιου υπό το φως του φεγγαριού και συνοδεία τζαζ μελωδίας, η πραγματικότητα διαφέρει πολύ από αυτό. Η ατμόσφαιρα αλλάζει γρήγορα αφού στο πλοίο υπάρχουν πληρωμένοι δολοφόνοι που ανατρέπουν διαρκώς τα δεδομένα.

Φέτος παραμένουμε στoν ίδιο ρυθμό αφού ο Βινούσκα είναι κι αυτός επαγγελματίας δολοφόνος που όμως θα έλεγε κανείς με περισσότερη ενσυναίσθηση και ευαισθησία απ' όσο απαιτεί το επάγγελμά του. Ο Λάζαρος, ή αλλιώς Βινούσκα αναλαμβάνει μία δουλειά που θα φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή του, θα ανατρέψει όλα τα δεδομένα και θα κληθεί να αντιμετωπίσει πολύ απαιτητικές καταστάσεις. 

Άραγε η επιμονή του να φτάσει τα πράγματα μέχρι τέλους και πιθανόν να θέσει και τον ίδιο σε κίνδυνο είναι μία λανθασμένη απόφαση; Ή μήπως τον βγάζει από τη βολή του και τον αναγκάζει να αντιμετωπίσει καταστάσεις που μέχρι εκείνη τη στιγμή απέφευγε και να πάρει αποφάσεις που μέχρι εκείνη την στιγμή καθυστερούσε;

Το βιβλίο αυτό το απόλαυσα πολύ. Ήξερα ότι θα μου αρέσει πριν το ξεκινήσω. Ήμουν σίγουρη πως θα μου κάνει καλή παρέα, τόσο σίγουρη που το είχα αγοράσει μόλις εκδόθηκε και το κρατούσα στην άκρη για να το ξεκινήσω σε ένα ταξίδι που έκανα εκείνη την περίοδο. Γιατί ήμουν σίγουρη ότι θα κάνει τις στιγμές ανάγνωσης ευχάριστες και ανάλαφρες. Και πράγματι ήταν τόσο καλό. 

Διαβάζοντας έναν συγγραφέα από το πρώτο του βιβλίο, σε κάθε ένα καινούριο παρακολουθείς τόσο την εξέλιξη του αλλά και τη δική σου εκπαίδευση απέναντι στη γραφή του. Ο Βαγγέλης Γιαννίσης χρησιμοποιεί ένα χιούμορ το οποίο χτίζεται σιγά σιγά σε κάθε του βιβλίο. Σε κάθε νέο βιβλίο τον γνωρίζεις καλύτερα και πιάνεις αναφορές και μοτίβα που σε κάνουν να γελάς στα μουλωχτά και να νιώθεις ένα συναίσθημα που ξέρεις πως θα νιώσουν και οι υπόλοιποι αναγνώστες μόλις φτάσουν στο σημείο αυτό. 

Και τελικά τα βιβλία δεν είναι μόνο η ιστορία τους, αλλά και οι στιγμές που ζείτε μαζί όσο τα διαβάσεις.

1. Ο κουρέας της Σεβίλλης, Μπωμαρσαί
2. Με ττο ζόρι παντρειά, Μολιέρος
3. Ο Ταρτούφος, Μολιέρος
4. Όταν ξυπνήσουμε ανάμεσα στους νεκρούς, Χένρικ Ιψεν
5. Γέρμα, Λόρκα
6. Μακγκάφιν, Βαγγέλης Γιαννίσης
7. Μαθήματα Νεκροψίας, Fitzek - Tsokos
8. Ο Μύθος της θεάς τύχης, Χόρχε Μπουκάι
9. Tuesday's Gone, Nicci French
10. Το ζευγάρι απέναντι δεν καυγαδίζει πια, Γιώτα Στεφάνου
11. Ανάμεσα σε ηλίθιους, Thomas Erikson
12. Μικρές Ιστορίες Μεγάλα Μαθήματα, Θανάσης Ευθυμιάδης
13. Κατηγορούμενη
14. Ζήσε, π. Λιβύος
15. Ο Μοναχός που πούλησε τη ferrari του, Robin Sharma
16. Ποιά Ελένη;
17. Ένα πρακτικό εγχειρίδιο για τον ηθοποιό
18. Η φιλία, Έρμαν Έσσε
19. Ο ψεύτης παππούς, Άλκη Ζέη
20. Ο προφήτης, Kahlil Gibran
21. Μονόπρακτα, Τενεσσι Ουίλλιαμς
22. Frankenstein, Mary Shelley
23. Το καπλάνι της βιτρίνας, Άλκη Ζέη
24. Τα γενέθλια, Ζωρζ Σαρή
25. Λεωφόρος Ντυράν, Armand Salacrou

Περίμενα τα όμορφα

Το φως, τα χρώματα, την ολοκλήρωση που θα έχτιζε ο ερχομός σου.

Τα δευτερόλεπτα που έσερνα δίπλα σου βαριά

σταγόνες που έσταζε, βάναυσα αργά ο ουρανός

να μην στερέψουνε τα σύννεφά του,

να μην του λείψει η ομορφιά, να μην του χαραχτεί ψεγάδι

όταν θα σε έχανε

και θα αξίζαμε εμείς

την ύπαρξή σου.

Και όλα τα σπουδαία σου

τα μάζευα προσεχτικά

τα φύλαγα παράμερα

και τ’ άφηνα ο χρόνος να ωριμάσει

Σου έπλεξα δίοδο μονοπάτι

στη μία άκρη τα μυστικά του κόσμου να γνωρίσεις,

και από την άλλη έστεκα

κι απέφευγα όλα τα τρομερά

Να μην χαθείς

Μην φοβηθείς

Μπροστά από κάθε άσχημο να αντέχεις.

Να μας μαθαίνεις πόσο εύκολα έρχονται όλα

όταν αναζητάς όσα αξίζουνε.

Και όταν μπλέκεις με το γέλιο σου κάθε στιγμή, να τη φωτίζεις

να μας θυμίζεις πως την αξίζαμε

έστω για λίγο στο μονοπάτι σου να πορευτούμε.

Όσα θέλεις να ζήσεις, όσα θέλεις να πετύχεις πρέπει να προσπαθήσεις πολύ γι’ αυτά και πρέπει να ξεκινήσεις να προσπαθείς τώρα! Αυτή εδώ η στιγμή είναι η στιγμή που πρέπει να ξεκινήσεις. Δεν υπάρχει το ιδανικό momentum, δεν υπάρχει το τέλειο timing. Κάθε στιγμή είναι μία ευκαιρία και κάθε μέρα είναι γεμάτη πολλές ευκαιρίες. Είναι οκ να ξεκινάς από κάπου, γιατί όλα ξεκίνησαν κάποια στιγμή από το σημείο 0 και εξελίχθηκαν. Ποτέ δεν είναι νωρίς, ποτέ δεν είναι λιγότερο ιδανικές οι συνθήκες, ποτέ δεν σταματάς να αισθάνεσαι πως όλα μοιάζουν περίπλοκα. Απλά πράγματα, όπως οι καθημερινές συνήθειες που έχουμε χτίσει και οι αγαπημένοι μας άνθρωποι δημιουργούν όλα μαζί τις όμορφες στιγμές μας, τις ήρεμες μέρες μας, τις «ιδανικές» σου ευκαιρίες.

Και είναι τόσο περίεργο γιατί μέσα σε όλα αυτά εγώ κατάφερα να βρω τη δύναμη να προσφέρω στον εαυτό μου ακόμη περισσότερες εμπειρίες αυτή τη χρονιά. Ήρθα πιο κοντά σε όσα ήθελα να ζήσω. Φαίνεται πως κάθε δύσκολη στιγμή αποδυναμώνει την ακριβώς προηγούμενη. Κάθε φορά που αντιμετωπίζεις μια απαιτητική συνθήκη όλες οι προηγούμενες μοιάζουν πολύ πιο εύκολες πια. Μήπως αυτό είναι τελικά το μυστικό; Να καταρρίψεις τον φόβο και να επιδιώκεις κάθε στόχο, ξεκινώντας από τώρα, από σήμερα, χωρίς να περιμένεις τη νέα εβδομάδα, τον νέο χρόνο, την τέλεια στιγμή;

Αποχαιρετάμε το 2023 ολοκληρώνοντας τη λίστα με τα βιβλία που διαβάσαμε μέσα στη χρονιά. Το πρώτο πρωινό του 2024 με βρίσκει διαβάζοντας τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου μου, έτοιμη να ξεκινήσω τη νέα χρονιά και να γνωρίσω νέους τίτλους, να ταξιδέψω ανάμεσα σε νέες παραγράφους! 

Εύχομαι η νέα χρονιά να είναι για όλους μας καλή, γεμάτη όμορφες στιγμές, ήρεμους ρυθμούς και ψυχική-σωματική- πνευματική υγεία. Ας επενδύσουμε τον χρόνο μας σε πράγματα, καταστάσεις και ανθρώπους που μας ταιριάζουν. 

Για τη χρονιά που μας πέρασε είχα βάλει στόχο να διαβάσω 25 βιβλία, κατάφερα να διαβάσω 20 και είμαι ικανοποιημένη και χαρούμενη με το αποτέλεσμα, γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να διαβάσω πολύ ενδιαφέροντα έργα, που μου κράτησαν καλή συντροφιά σε εύκολες και δύσκολες μέρες.

Πάμε να δούμε τη λίστα με τα βιβλία που διάβασα το 2023:

1.  Το Κουκλόσπιτο, Χένρικ Ίψεν
2. Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε, Λουίτζι Πιραντέλο
3. Ο πατέρας, Αύγουστος Στρίντμπεργκ
4. Δεσποινίς Τζούλια, Αύγουστος Στρίντμπεργκ
5. Οι 3 αδελφές, Άντον Τσέχωφ
6. Περιμένοντας τον Γκοντό, Σαμιουελ Μπέκετ
7. Μάκβεθ, Ουίλιαμ Σαίξπηρ
8. Η άνοια, Μίλαν Κούντερα
9. Ο άλλος αδελφός, Βαγγέλης Γιαννίσης
10. Λεωφορείο ο Πόθος, Τένεσι Ουίλιαμς
11. Οι κυρίες που εξαφανίσουν την σκόνη, Λάζαρος Μπίκας
12. Ο άντρας με την πουά γραβάτα,  Ελ Ρόι+ΑΒΓ
13. Η Παρεξήγηση, Άλμπερ Καμύ
14. Ο Καλιγούλας, Άλμπερ Καμύ
15. Κατά φαντασίαν ασθενής, Μολιέρος
16. Ο Θεός της σφαγής, Γιασμίνα Ρέζα
17. Η Ψευτοϋπηρέτρια, Μαριβώ
18. Η Αγγέλα, Γιώργος Σεβαστίκογλου
19. Ευαίσθητη Ισορροπία, Άλμπυ Έντουαρτ
20. Ο κύκλος με την Κιμωλία, Μπέρτολτ Μπρεχτ

Ανάβω αργά, 

σχεδόν μηχανικά το τελευταίο τσιγάρο.

Νύχτα. Και κρύο.

Όχι εκείνο το κρύο του χειμώνα, το αβάσταχτο· 

το κρύο που παγώνει την ψυχή, της μοναξιάς, της αβάσταχτης. 

Κλείνω τις πόρτες καλά, 

να μείνουν απ’ έξω οι άνθρωποι και οι φωνές τους 

και μέσα μόνο εγώ. Κι η μοναξιά μου. 

Και μετά ανοίγω τις πόρτες 

να μπει ο αέρας και να πάρει απ’ τους τοίχους τα ίχνη της. 

καθαρίζει ο τόπος καλά 

και πάλι τα ίδια 

Ο καπνός δεν είναι το μόνο που χάνεται·

λίγο λίγο αποβάλλω ψυχή κάθε φορά που φυσάω 

και δεν είμαι τσιγάρο, να ανάβω, να σβήνω. να ξέρω ποιος είναι ο σκοπός μου. 

και περιπλανιέμαι απλώς αναζητώντας το τέλειο

Τον τέλειο σκοπό να εκπληρώσω.

πηγή εικόνας: https://bit.ly/30F5hTq 

Ο Τομ Λανγκ ζει και εργάζεται στο Λονδίνο ως ειδικός πράκτορας της Ευρωπαϊκής Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας. Μια από τις πιο δύσκολες και αιματηρές υποθέσεις στην ιστορία της Ελληνικής Αστυνομίας αναγκάζει τις ελληνικές αρχές να ζητήσουν βοήθεια από τον Μάικλ Λόγκαν, διοικητή της Ευρωπαϊκής υπηρεσίας. Ο ίδιος αποφασίζει να στείλει στην Ελλάδα δύο από τα καλύτερα στελέχη της υπηρεσίας του, τον πράκτορα Λανγκ και τον νεαρό αναλυτή Ρομπέρτο Άλβες.