φως χωρίς χρώμα

Ανάμεσα σε ανθρώπους στεγνούς 

όλα ίδια, πάντα ίδια

σε τοπία γκρίζα, μέρες άχρωμες 

Μοναξιά. 

Και όλοι γύρω προσοχή, 

μην σπάσει η σιωπή. 

μα κάθε κίνηση ποιητική συναίνεση 

κάθε λέξη θεμέλιο ποιητικό, 

για ‘μένα. 

πλήθος σκοτάδι κι ανάμεσα ρωγμές φωτός 

σωτηρία ελπίδα φως. 

για ‘μένα. 

.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                

.